Subject + is, am, are + Verb -ing + ( Object )
1. ใช้เมื่อการกระทำนั้นกำลังดำเนินอยู่ในปัจจุบัน ( ขณะที่พูด ) และยังทำต่อเนื่องมาจนถึงบัดนั้น
และจบลงในอนาคต เช่น
My uncle is listening to the radio.
ลุงของผมกำลังฟังวิทยุ
Why is he doing?
เขากำลังทำอะไรเหรอ?
2. แสดงถึงการกระทำที่เกิดขึ้น ซึ่งจำเป็นจะต้องเกิดขึ้นขณะที่กล่าวนั้นจริงๆ เช่น
More and more people are using Internet.
ผู้คนเริ่มเล่นอินเทอร์เน็ตมากๆ ขึ้นทุกทีทุกที
Accident are happening more and more frequently.
อุบัติเหตุเกิดขึ้นมากและบ่อยขึ้น
3. ใช้แสดงเหตุการณ์ในอนาคต ซึ่งแน่ใจว่าจะเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน เช่น
We are planning to go to the beach next week.
พวกเราวางแผนจะไปเที่ยวทะเลอาทิตย์หน้า
She is going abroad on next Tuesday.
หล่อนจะไปต่างประเทศวันอังคารหน้า
4. ถ้าประโยค Present Continuous Tense เชื่อมด้วย and ( กรณีเป็น 2 ประโยค ) ให้ตัดกริยา Verb to be
ที่อยู่ข้างหลัง and ออกเสีย เช่น
My father is smoking a cigarette and watching the television.
คุณพ่อของฉันกำลังสูบบุหรี่และดูโทรทัศน์
กริยาที่นำมาแต่งเป็น
Continuous Tense
( ทุกชนิด ) ไม่ได้!!!
กริยาจำพวกนี้นะครับ กรุณาเอามาแต่งใน Simple Tense นะครับ
๑. กริยาที่เกี่ยวกับประสาทสัมผัสทั้งห้า เช่น see, smell, feel, hear, taste, etc. เช่น
I see the beautiful mountain.
ฉันดูภูเขาอันงดงาม
ไม่ใช้ : I am seeing the beautiful mountain. ( กรุณาคิดแบบภาษาไทยนะครับ ไม่เหมือนกันครับ )
๒. กริยาที่แสดงถึงภาวะของจิต ( State of Mind ), แสดงความรู้สึก ( Feeling ), ความผูกพัน ( Relationship )
ไม่นิยมนำมาแต่งใน Continuous Tense เช่น
possess, own, differ, deserve, consist of, doubt, suppose, mean, contain, refuse, depend,
appear, wish, have, detest, trust, recall, forget, consider, agree, belong,
believe, etc.
I know him very well
ผมรู้จักเขาดี
อย่าใช้ : I am knowing him very well.
He believes that taxes are too high.
เขาเชื่อว่าภาษีแพงเกินไป
อย่าใช้ : He is believing that
taxes are too high.
หลักการเติม
-ing
(1). กริยาที่ลงท้ายด้วย e ให้ตัด e ทิ้งเสียก่อน แล้วจึงเติม -ing เช่น
write => writing, move => moving, live => living
tremble => trembling, argue => arguing, take => taking
(2). กริยาที่ลงท้ายด้วย ee ให้เติม -ing ได้เลย ไม่มีการตัดอะไรทั้งสิ้น เช่น
see => seeing, agree => agreeing, free => freeing
(3). กริยาที่ลงท้ายด้วย ie ให้เปลี่ยนเป็น y ก่อน แล้วถึงจะเติม -ing เช่น
die => dying, lie => lying, tie => tying
[ หมายเหตุ
: ski => skiing ]
(4). กริยาที่มีสระตัวเดียว ตัวสะกดตัวเดียว และเป็นพยางค์เดียว ให้เพิ่มตัวสะกดเข้ามาอีกตัวหนึ่งเสียก่อน
แล้วจึงเติม -ing เช่น
stop => stopping, run => running, sit => sitting, get
=> getting, dig => digging
(5). กริยาที่มี 2 พยางค์ซึ่งออกเสียงหนัก ( Stress ) ที่พยางค์หลัง และพยางค์หลังมีสระตัวเดียว
ตัวสะกดตัวเดียว ให้เพิ่มตัวสะกดเข้ามาอีกตัวหนึ่งเสียก่อน แล้วจึงเติม -ing เช่น
occur => occurring, begin => beginning, refer => referring,
offer => offerring
(6). กริยา 2 พยางค์ต่อไปนี้ จะเพิ่มตัวสะกดเข้ามาแล้วเติม -ing หรือไม่ก็ได้
[ แบบอเมริกัน ] : travel => traveling, quarrel => quarreling
[ แบบอังกฤษ ]
: travel => travelling, quarrel => quarrelling
